វិធីសាស្ត្រ​ចងចាំ​អត្ថន័យ​ដើម្បី​ការពារ​កិច្ចការ​ស្រាវជ្រាវ​ឱ្យបាន​ល្អ

ការធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​លើ​កិច្ចការ​ស្រាវជ្រាវ (assignment or project) ឬ​ការពារ​សារ​ណា​ជា​ចំណុចរសើប​មួយ​ដែល​សិស្ស និស្សិត និង​អ្នកធ្វើការ​គ្រប់គ្នា​ចាប់អារម្មណ៍ ព្រោះថា​វា​ជា​ដំណាក់កាល​បញ្ចប់​នៃ​កិច្ចការ​សំខាន់​របស់​ពួកគេ។ នៅពេល​ការពារ​កិច្ចការ​ស្រាវជ្រាវម្តងៗ បេក្ខជន​ស្ទើរ​គ្រប់រូប​តែងតែ​ជួបប្រទះ​បញ្ហា​ភ័យខ្លាច ព្រោះ​ពួកគេ​មិនអាច​ចងចាំ​នូវ​ខ្លឹមសារ​នៃ​អត្ថបទ​ស្រាវជ្រាវ​បានល្អ។

ខាងក្រោម​នេះ​ជា​គន្លឹះ​មួយចំនួន​ដើម្បី​ធ្វើឱ្យ​អ្នកមាន​ការចងចាំ​បាន​ល្អ​លើ​ខ្លឹមសារ​នៃ​កិច្ចការ​ស្រាវជ្រាវ ដែល​អាចធ្វើឱ្យ​អ្នក​អាចធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​ប្រកបដោយ​ភាពក្លាហាន និង​មាន​ទំនុកចិត្ត​ខ្ពស់។

1. អាន​ឱ្យបាន​ច្រើនសា

ជាទូទៅ​អ្នក​ប្រាកដជា​អស់សំណើច​នៅពេលដែល​ឃើញ​ពាក្យ​ថា​អាន​ឱ្យ​ច្រើនសា អាចធ្វើឱ្យ​អ្នក​ចងចាំ​បានល្អ ព្រោះ​វា​ជា​រឿង​ដែល​គ្រប់គ្នា​សុទ្ធតែ​ដឹង។ តាមពិត​ការអាន​ឱ្យបាន​ច្រើនសា​ជា​រឿង​មួយ​ល្អ​បំផុត ដែល​គ្រប់គ្នា​សុទ្ធតែ​ដឹង តែ​មិន​ព្រមធ្វើ ម្យ៉ាងវិញទៀត អ្នកសិក្សា​ភាគច្រើន​ក៏​នៅ​មិនទាន់​យល់​ពី​វិធី​អាន​មុននឹង​ការពារ​កិច្ចការ​ស្រាវជ្រាវ​នោះដែរ។

វិធីសាស្ត្រ​ល្អ​បំផុត​សម្រាប់​អ្នក​គឺ អាន​ជា​ដំណាក់កាល គឺ​អានត្រួសៗ អាន​លម្អិត និង​អាន​ដើម្បី​ចោទ​ជា​សំណួរ។ ជា​ដំណាក់កាល​ដំបូង អ្នក​អាច​អានត្រួសៗ ដោយ​មើល​លើ​ចំណងជើង និង​អត្ថន័យសំខាន់ៗដើម្បី​រំឭក​ឡើងវិញ​នូវ​អ្វីដែល​អ្នក​បាន​ស្រាវជ្រាវ។ បន្ទាប់មក​អ្នក​អាច​សាកល្បង​អាន​សាជាថ្មី​តាំងពីដើម​រហូតដល់​ចប់ ព្រោះ​កិច្ចការ​ស្រាវជ្រាវ​ជាទូទៅ​មិន​វែង​លើស 30 ទំព័រ​នោះទេ ហេតុនេះ​ការអាន​ទាំងស្រុង​អាចធ្វើឱ្យ​អ្នក​ចងចាំបាន​ល្អ និង​អាចធ្វើឱ្យ​អ្នកមាន​ទំនុកចិត្ត​ថែម​ទៀតផង។ ចុងក្រោយ អ្នក​ត្រូវ​អាន​លើ​ចំណុចសំខាន់ៗដែល​អ្នក​គិតថា​មិនទាន់​ច្បាស់ ហើយ​សាកល្បង​បង្កើតជា​សំណួរ​ដើម្បី​ឆ្លើយ​ដោយ​ខ្លួនឯង។ ក្រោយពេល​បញ្ចប់​ដំណាក់កាល​នេះហើយ អ្នក​នឹងមាន​អារម្មណ៍​ថា​កក់ក្តៅ ហើយ​មិនសូវ​ខ្លាច​ការធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​នោះទេ។

2. បង្កើត​ការ​កត់ចំណាំ​ជា​ប្រព័ន្ធ (mind maps)

ការបង្កើត mind maps ជា​ចំណុច​ពេញនិយម​បំផុត​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ត្រូវធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​ជាទូទៅ ព្រោះ​វា​គំនូស​ដែល​អាច​កត់ចំណាំ​គ្រោងសំខាន់ៗនៃ​សាច់រឿង​បាន​ច្រើន​លើ​ក្រដាស​ដ៏​តូច។ នៅពេលដែល​អ្នក​បាន​អាន​ឯកសារ​ស្រាវជ្រាវ​រួចហើយ អ្នក​អាច​នឹង​មិនទាន់​ទុកចិត្ត​ទាំងស្រុង​នៅឡើយ​ចំពោះ​សមត្ថភាព​នៃ​ការចងចាំ​របស់​ខួរក្បាល​លើ​ចំណុច​លម្អិតតូចៗដែល​នឹងត្រូវ​លើក​យកមក​បង្ហាញជូន​គណកម្មការ ឬ​សាស្ត្រាចារ្យ ហេតុនេះ​អ្នក​អាច​កត់

ចំណុចធំៗដែល​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ជំពូកនីមួយៗនៅក្នុង​ក្រដាស​តូច​មួយ​ជា​លក្ខណៈ mind maps បន្ទាប់មក​ពង្រីក​វា​ទៅកាន់​ចំណុច​ដែល​កាន់តែ​តូច​ល្អិត។

ក្រោយពេល​មាន Mind Maps ហើយ​អ្នក​អាច​កាន់​កូន​ក្រដាស​តូច​មួយ​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​ដោយ​ទំនុកចិត្ត ព្រោះ​អ្នក​មិនចាំបាច់​ត្រូវ​ពិបាក​រក​នឹក​លើ​ចំណុច​ទាំង​អស់នៃ​មេរៀន​នោះទេ អ្នក​គ្រាន់តែ​ក្រឡេក​ភ្នែក​មើលទៅ​ចំណុចសំខាន់ៗ អ្នក​អាច​និយាយ​ដោយ​ក្តី​ក្លាហាន​នូវ​ចំណុច​លម្អិត​ដែល​អ្នក​ចង់​ពន្យល់​ដល់​អ្នក​ស្តាប់​ជាការ​ស្រេច។ នៅពេលនោះ​អ្នកនឹង​អាចធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​ដោយ​ភាពរស់រវើក មិនមែន​រដាក់រដុប​ដូច​ការ​ទន្ទេញ​នោះទេ។

3. ស្តាប់​មិត្ត​រួម​ក្រុម​និយាយ និង​បែក​ចែក​តួនាទី​ឱ្យបាន​ច្បាស់​មុន​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ

ចំណុច​ចន្លោះប្រហោង​ភាគច្រើន​របស់​អ្នកការពារ​ឯកសារ​ស្រាវជ្រាវ គឺ​មិន​សហការ​ក្រុម​បានល្អ ព្រោះ​សមាជិកម្នាក់ៗយកចិត្តទុកដាក់​តែ​លើ​ចំណុច​ដែល​ខ្លួន​ត្រូវ​បង្ហាញ​តែប៉ុណ្ណោះ។ បញ្ហា​នេះ បានធ្វើឱ្យ​ក្រុម​មួយ​នោះ​មិនអាច​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ​បាន​ដោយ​រលូន​នោះទេ ព្រោះ​សមាជិកម្នាក់ៗមិន​យល់​ន័យ​រួម ហើយ​ងាយ​នឹង​ទាល់គំនិត​នៅពេល​ដែលមាន​សំណួរ​ស៊ីជម្រៅ​ចោទសួរ​ឡើង។

ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ សមាជិកម្នាក់ៗគួរ​ព្យាយាម​ស្វែងយល់​ពី​គ្រប់ផ្នែក​ទាំងអស់ តាមរយៈ​ការអាន និង​ការ​ស្តាប់​សមាជិក​ក្រុម​ដទៃទៀត​ធ្វើ​បទ​បង្ហាញ។ មនុស្ស​មួយចំនួន​ចូលចិត្ត​ស្តាប់​ជាង​ចូលចិត្ត​អាន ហេតុនេះ​ការ​ស្តាប់​សមាជិក​ក្រុម​ផ្សេងទៀត​បង្ហាញ និង​ពន្យល់​ពី​ផ្នែក​របស់​ពួកគេ អ្នក​អាច​នឹង​យល់​ន័យ​កាន់តែ​ប្រសើរ ហើយ​ងាយ​ទាញ​ផ្នែក​របស់​អ្នក​ទៅ​ភ្ជាប់​នឹង​ផ្នែកសំខាន់ៗដទៃទៀត​ក្នុង​ឯកសារ​ស្រាវជ្រាវ​ទាំងមូល៕

Advertisement