ដូចប្រិយមិត្តបានជ្រាបដឹងហើយថា កាលពីខែវិច្ឆិកាឆ្នាំ2018 ល្ខោនខោលត្រូវបានបញ្ចូលជាសម្បត្តិបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីរបស់អង្គការយូណេស្កូដែលតម្រូវឲ្យមានការការពារជាបន្ទាន់។ សិល្បៈល្ខោនខោលខ្មែរចំណាស់ច្រើនសតវត្សរ៍មកហើយនេះ មានចារនៅលើជញ្ជាំងប្រាសាទអង្គរ។ អ្នករាំល្ខោនខោលច្រើនជាបុរស ទាំងតួប្រុស ទាំងតួស្រី។ ចំណេះដឹងអំពីសិល្បៈល្ខោនខោលត្រូវបានបង្រៀនតៗគ្នាពីឪពុកទៅកូនដោយការនិយាយប្រាប់។
នៅពេលថ្មីៗនេះ សារព័ត៌មានបាងកកប៉ុស្ដិ៍ បានចេញផ្សាយបទសម្ភាសន៍របស់លោក ស៊ុន រិទ្ធី ជាសិល្បករសម្ដែងរបាំល្ខោនខោលវត្តស្វាយអណ្តែតបានប្រាប់ឱ្យដឹងថា សិល្បៈល្ខោនខោលបិះនិងផុតរលត់កាលពីរបបវាលពិឃាតរបស់ខ្មែរក្រហមទើហើយ ក៏ប៉ុន្តែមានសិល្បករមួយចំនួនបានរក្សាវានៅរស់ ហើយឥឡូវនេះកំពុងធ្វើការដើម្បីចម្លងបន្ដវេនឱ្យទៅមនុស្សជំនាន់ថ្មី។ លោកបានបន្ដទៀតថា ក្រុមខ្មែរក្រហមជ្រុលនិយម បានសើចចំអកមើលងាយយ៉ាងច្រើនបំផុតចំពោះសិល្បៈមួយប្រភេទនេះ ដោយចោទប្រកាន់ថា ជាអ្នកមិនជឿនលឿន នឹងហាមឃាត់មិនឱ្យមានការសិក្សា ចាប់តាំងពីអំឡុងពេលលោកនៅក្មេង ហើយស្ទើរតែលុបបាត់ទាំងស្រុងដោយពួកខ្មែរក្រហមនៅទសវត្សរ៍1970។
លោកស៊ុន រិទ្ធីបានបញ្ជាក់ទៀតថា ជីតានិងឪពុករបស់លោកជាអ្នករាំល្ខោនខោលនៃក្រុមសិល្បៈដែលមានសមាជិកជាង20នាក់ ដែលមានអ្នករាំនិងក្មេងៗអាយុរវាងពី6ឆ្នាំទៅ15ឆ្នាំ។ជីដូនជីតារបស់ខ្ញុំបានថែរក្សាល្ខោនខោលបន្តពីជីតារបស់គាត់។ ឥឡូវនេះដល់វេនខ្ញុំត្រូវខំបង្រៀនកូនសិស្សដើម្បីកុំឱ្យសិល្បៈនេះបាត់បង់៕
