លៀសហាលជាអាហារដែលប្រជាជនខ្មែរភាគច្រើនចូលចិត្តទទួលទាន ព្រោះវាមានរសជាតិឆ្ងាញ់ មិនចំណាយប្រាក់ច្រើន និងមានច្រើនរសជាតិតាមតម្រូវការទៀតផង។
ដោយសារតែលៀសហាលមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំងទាំងនៅក្នុងទីក្រុង និងនៅទីជនបទ ទើបគេសង្កេតឃើញថា អ្នកលក់លៀសហាលបច្ចុប្បន្ននេះបានចាប់ផ្តើមបង្កើតភាពច្នៃប្រឌិតឡើង ដោយខ្លះដាក់លក់លើម៉ូតូ ខ្លះដាក់ក្នុងកញ្ចក់ និងខ្លះទៀតថែមទាំងបង្កើតការផ្សព្វផ្សាយបែបប្លែកៗ ដោយគូរមុខជាយក្សល្ខោន ឬបង្កើតចំណាប់អារម្មណ៍ថ្មីៗដើម្បីទាក់ទាញអតិថិជន និងដើម្បីលក់ឱ្យដាច់បានច្រើននៅគ្រប់ទីកន្លែង។ របរលក់លៀសនេះមិនហ៊ឺហា ឬឡូយឆាយពេកទេ ព្រោះត្រូវធ្វើដំណើរកណ្តាលថ្ងៃដើម្បីលក់អាហារដ៏ពេញនិយមមួយនេះដល់អតិថិជនដែលរង់ចាំនៅតាមផ្ទះ ឬតាមផ្សារនានា តែវាអាចរកចំណូលបានកាក់កបគួរសម មិនចាញ់ការបើកហាងលក់ម្ហូបអាហារនានានៅតាមផ្ទះប៉ុន្មានឡើយ។ 
លោក ចាន់ លាភ អាជីវករលក់លៀសហាលនៅភូមិព្រែកសំរោង3 នៃក្រុងតាខ្មៅ បានប្រាប់ឱ្យដឹងថា លោកប្រកបរបរលក់លៀសហាលនេះអស់រយៈពេលជាង 10ឆ្នាំមកហើយ គឺតាំងពីលោកនៅកំលោះមកម្លេះ។ របរនេះបើទោះបីជាមិនហ៊ឺហា មិនចំណេញច្រើនពេក តែអាចឱ្យគាត់ចិញ្ចឹមគ្រួសារបានយ៉ាងសមរម្យ មិនចាំបាច់ទៅស៊ីឈ្នួលគេ ឬធ្វើចំណាកស្រុកខុសច្បាប់នោះទេ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតគាត់អាចរស់នៅជួបជុំគ្រួសារ ដែលអាចផ្តល់ឱកាសឱ្យគាត់មើលថែទាំកូនៗរបស់គាត់បានដោយមិនបារម្ភច្រើនទៀតផង។
លោក ចាន់ លាភ បាននិយាយថា៖ «ក្នុងមួយថ្ងៃខ្ញុំលក់ពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធបានចន្លោះពី 80គីឡូក្រាម ទៅជិត 100គីឡូក្រាម។ ប្រសិនបើលក់អស់ រួចផាត់ការចំណាយផ្សេងៗអស់ហើយ អាចនៅសល់ចន្លោះពី 6ម៉ឺនរៀល ទៅ8ម៉ឺនរៀលដែរក្នុង 1ថ្ងៃ»។
អាជីវករខាងលើបានបន្ថែមផងដែរថា របរលក់លៀសហាលនេះបើប្រៀបធៀបជាមួយការស៊ីឈ្នួលគេប្រើកម្លាំង គឺងាយស្រួលជាងឆ្ងាយណាស់។ ការលក់លៀសហាល ថ្វីដ្បិតតែក្តៅបន្តិចមែន តែក៏មិនសូវនឿយហត់ខ្លាំងពេកនោះដែរ ព្រោះលៀសស្រស់ ម៉ូយគេដឹកមកឱ្យដល់ផ្ទះស្រេចៗ យើងគ្រាន់តែយកមកស្ងោរ និងប្រឡាក់គ្រឿងឱ្យស្អាត អាចដឹកហាលលក់បានតែម្ដង។ ម្យ៉ាងវិញទៀតការលក់លៀសហាលក៏មិនចំណាយពេលយូរខ្លាំងរហូតដល់យប់ជ្រៅៗទើបចូលផ្ទះដែរ គឺចាប់ផ្តើមចេញលក់នៅម៉ោងប្រហែល 9កន្លះព្រឹក អាចត្រឡប់មកផ្ទះវិញនៅម៉ោង 3រសៀល ដើម្បីជួបជុំគ្រួសារ ឬសម្រាកបានហើយ។ 
អ្នកស្រី សាន ស៊ីនួន អាជីវករលក់លៀសហាលមួយរូបទៀតបានលើកឡើងផងដែរថា នៅកន្លែងដែលគាត់រស់នៅនេះមានអ្នកលក់លៀសហាលប្រមាណជាង 40គ្រួសារដែលគ្រួសារនីមួយៗសុទ្ធតែប្រកបរបរនេះជាយូរឆ្នាំមកហើយ។ របរលក់លៀសនេះមានអ្នកខ្លះអាចសន្សំប្រាក់ដើម្បីពង្រីកមុខរបរ និងផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារបានតាមតម្រូវការ មិនបារម្ភខ្លាំងពេលឈឺថ្កាត់ ឬមានបញ្ហាបន្ទាន់ថានឹងខ្វះលុយកាក់នោះទេ។
អ្នកស្រី សាន ស៊ីនួន បាននិយាយថា៖ «ជាមធ្យមអ្នករស់នៅតំបន់របស់ខ្ញុំ ម្នាក់ៗអាចលក់បានប្រហែលជា 30គីឡូក្រាម ទៅ40គីឡូក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃៗ ហើយក្នុងមួយគីឡូក្រាមអាចចំណេញប្រមាណ 2,500រៀលដែរ ហេតុនេះជាមធ្យមយើងសល់លុយប្រហែល 8ម៉ឺនរៀលក្នុងមួយថ្ងៃ»។
អ្នកលក់លៀសហាលដដែលបានប្រាប់ផងដែរថា លៀសហាល គឺគេលក់ដោយបែងចែកតាមប្រភេទ ពីតូចទៅធំ ដោយមានតម្លៃចាប់ពីមួយកំប៉ុង 1,500រៀល ទៅ 3,000រៀល និងមានរសជាតិផ្សេងៗគ្នាទៅតាមតម្រូវការអ្នកទិញ។ រសជាតិដែលអ្នកទិញពេញនិយមជាងគេ គឺរសជាតិលៀសហាលអម្ពិលទុំ លៀសហាលរសជាតិតុំយ៉ាំ រសជាតិហិរប្រឡាក់ម្ទេស និងប្រឡាក់អំបិលធម្មតា។
អ្នកស្រីបានបន្ថែមទៀតថា របៀបធ្វើលៀសហាល គឺមុនដំបូងយើងត្រូវយកលៀសមកត្រាំទឹកហើយបុកម្ទេសដាក់ដើម្បីឱ្យលៀសក្អែដីចេញឱ្យអស់ ហើយចាំស្រង់យកទៅស្រុះទឹកក្តៅរយៈពេលប្រហែល 2នាទី ទើបស្រង់យកមកប្រឡាក់គ្រឿង។ ចំពោះគ្រឿងផ្សំយើងត្រូវលាយអំបិល ប៊ីចេង ស្ករស មើមខ្ទឹមស ស្លឹកខ្ទឹម ម្ទេស ជាដើម ហើយប្រសិនបើចង់បន្ថែមទៅជារសជាតិប្លែកៗវិញ យើងអាចដាក់អម្ពិលទុំបន្ថែមទៅតាមតម្រូវការរបស់អ្នកទិញ។ អ្នកស្រីបានឱ្យដឹងទៀតថា នៅខែក្តៅនេះអ្នកស្រីមានភាពងាយស្រួលលក់ជាងខែភ្លៀង ហើយក្នុងមួយថ្ងៃៗក៏អាចលក់បានច្រើនគួរសមដែរ។ ថ្វីដ្បិតតែ វាមិនចំណេញច្រើនខ្លាំងមែន តែក៏គាត់អាចរស់នៅជួបជុំគ្រួសារ និងអាចមានលទ្ធភាពផ្គត់ផ្គង់ឱ្យកូនបានចូលរៀនគ្រប់ៗគ្នាដែរ៕
