ណាសា កាលពីថ្ងៃទី ២១ កញ្ញា បានប្រកាសបង្ហាញរូបថតដំបូងរបស់តេឡេស្កុប James Webb ស្ដីពីណិបទូន ដែលជាពិភពទឹកកកខ្នាតយក្សក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។
រូបថតថ្មីនេះនាំមកនូវទិដ្ឋភាពច្បាស់ ត្រជាក់ភ្នែកបំផុតសម្រាប់ក្រុមតារាវិទូ ក៏ដូចជាអ្នកចូលចិត្តវិស័យតារាសាស្ត្រ ស្ដីពីខ្សែក្រវ៉ាត់ដ៏ត្រជាក់របស់ភពណិបទូន ក្នុងរយៈពេល ៣២ ឆ្នាំមកនេះ រាប់ចាប់តាំងពីយានអវកាស Voyager 2 បានហោះកាត់ភពនេះក្នុងដំណើរចាកចេញពីប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ។
ក្រៅពីបណ្ដាខ្សែក្រវ៉ាត់ចង្អៀត និងភ្លឺដែលធ្លាប់បានដឹង រូបថតថ្មីរបស់ James Webb ក៏ថែមទាំងបង្ហាញឱ្យឃើញខ្សែក្រវ៉ាត់ធូលីស្រអាប់មួយចំនួនព័ទ្ធជុំវិញពិភពណិបទូនផងដែរ។ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមិនធ្លាប់បានឃើញពួកវា រាប់ចាប់តាំងពី Voyager 2 បានហោះទៅក្បែរភពនេះកាលពីឆ្នាំ ១៩៨៩។
នៅក្នុងរូបភាពដែលថតបានដោយតេឡេស្កុបអវកាស Hubble ភពណិបទូន តែងតែមានពណ៌ទឹកសមុទ្រ។ ពណ៌នេះកើតឡើងនៅលើ ណិបទូន ដោយសារតែឧស្ម័នមេតានក្នុងបរិយាកាស និងមិនបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងរូបដែលថតបានដោយ James Webb ព្រោះថា តេឡេស្កុបថ្មីនេះថតភពណិបទូនក្រោមពន្លឺក្បែរអ៊ីនហ្វ្រារ៉េដ (near-infrared light)។
ចំណុចលេចធ្លោមួយផ្សេងទៀតគឺផ្ទាំងពន្លឺមួយចំនួននៅពាក់កណ្ដាលប៉ូលខាងត្បូងរបស់ភពណិបទូន។ ពួកវាគឺជាពពកទឹកកកស្ថិតនៅទីខ្ពស់ក្នុងបរិយាកាសដែលចាំងប្លាតពន្លឺព្រះអាទិត្យ មុននឹងត្រូវមេតានក្នុងពពកស្រូបយក។
រូបថតថ្មីរបស់ James Webb បង្ហាញថា មានពពកមួយខ្សែនៅទីខ្ពស់ព័ទ្ធជុំវិញព្យុះមួយនៅប៉ូលខាងត្បូងរបស់ភពណិបទូន។ ក្រៅពីនេះ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រក៏ឃើញពន្លឺស្ដើងមួយខ្សែ វិលជុំវិញអេក្វាទ័រ ដែលនេះអាចជាចលនារបស់បរិយាកាស។ តំបន់ប៉ូលខាងជើងរបស់ណិបទូន ក៏មានពន្លឺដែលគួរឱ្យចង់ដឹង។
James Webb បានជួយឱ្យអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រឃើញរូបភាពស្ដីពីព្រះចន្ទទាំង ៧ របស់ភពណិបទូនផងដែរ។ ចំណុចភ្លឺលេចធ្លោផ្នែកខាងលើរបស់ ណិបទូន គឺជាព្រះចន្ទ Triton។ ព្រះចន្ទនេះត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយស្រទាប់អាសូត (nitrogen) យ៉ាងក្រាស់ និងកក ហើយហាក់ដូចភ្លឺជាងពិភពណិបទូតទៅទៀត ព្រោះចាំងប្លាតពន្លឺព្រះអាទិត្យប្រមាណ ៧០%៕
