មហាសមុទ្រទាំងអស់របស់ផែនដី ត្រូវកក តើបញ្ហាអ្វីខ្លះនឹងកើតឡើង? (វីដេអូ)

ទឹកសមុទ្រ​កក នឹង​បណ្ដាលឱ្យមាន​គ្រោះមហន្តរាយ​ដល់​ជីវិត​ទាំងអស់​ដែលមាន​នៅលើ​ពិភព​ផែនដី ដោយសារតែ​បាត់បង់​ប្រភព​ផ្គត់ផ្គង់​អុកស៊ីសែន និង​ដំណើរ​នៃ​វដ្ដ​របស់​ទឹក។

ផែនដី បាន​ឆ្លងកាត់​យុគសម័យ​ទឹកកកធំៗយ៉ាងតិច 5 លើក​រួចមកហើយ។ លើកចុងក្រោយ​បានកើត​ឡើង​កាលពី​ប្រមាណ 20,000 ឆ្នាំមុន និង​ធ្វើឱ្យ​ផែនដី​ត្រជាក់​ជាង​បច្ចុប្បន្ន ប្រហែល 5 អង្សា​សេ។ ប៉ុន្តែ កាលណោះ អ្នក​ក៏​មិនអាច​មើលឃើញ​ផ្ទៃ​ទឹក​មហាសមុទ្រ​ត្រូវ​កក​ទាំងស្រុង​នោះដែរ។

មាន​កត្តាសំខាន់ៗមួយចំនួន​ដែល​រក្សា​ទឹក​ក្នុង​មហាសមុទ្រ​របស់​យើង ឱ្យ​ស្ថិតនៅក្នុង​សភាព​រាវ ក្រៅពី​តំបន់​ដែល​ត្រជាក់​បំផុត​នៃ​ប៉ូល​ខាងជើង និង​ខាងត្បូង។ បើសិនជា​បាត់បង់​កត្តា​ទាំងនេះភ្លាមៗ ទឹកនឹង​ត្រូវ​កក។

កត្តា​ដំបូង​គឺ​កំហាប់​ខ្ពស់​នៃ​ជាតិ​អំបិល ដោយ​វា​ជួយ​កំណត់​កម្រិត​នៃ​ភាព​ត្រជាក់​ដែលនាំឱ្យ​ទឹក​ប្រែជា​កក ពី 0 អង្សា​សេ មក​នៅត្រឹម -2 អង្សា​សេ។

មូលហេតុ​មួយ​ផ្សេងទៀត នោះ​គឺ​ផែនដី​មានទឹក​យ៉ាងច្រើន។ ប្រមាណ 71% នៃ​ផ្ទៃផែនដី ត្រូវបាន​គ្របដណ្ដប់​ដោយ​ទឹក ក្នុងនោះ​មាន​ប្រហែល 96.5% គឺជា​ទឹកប្រៃ។ ចំពោះ​បរិមាណ​ទឹក​នេះ គេ​ត្រូវ​ការបំបាត់​កំដៅ​យ៉ាងច្រើន ដើម្បី​អាចឈាន​ដល់​សភាព​កក។ សូម​កុំភ្លេចថា ទឹក​ក្នុង​មហាសមុទ្រ​ទាំងអស់​សុទ្ធ​តែមាន​ចលនា។ លំហូរ​ទឹកសមុទ្រ​បែងចែក​ទឹក​ក្កៅ​ទៅកាន់​តំបន់​ទឹក​ត្រជាក់។

កត្តា​ចុងក្រោយ នោះ​គឺ​សម្បក​ផែនដី​ដែល​ស្ដើង​បំផុត ស្ថិតនៅ​ខាងក្រោម​មហាសមុទ្រ ដូច្នេះហើយ​ទើប​កម្ដៅ​អាច​ភាយ​ចេញពី​ខាងក្រោម​សម្បក​ផែនដី​ចូលមកក្នុង​ទឹកសមុទ្រ។

បើសិនជា​កត្តា​ទាំងឡាយ​ខាងលើ​ត្រូវ​បាត់បង់ អ្នកនឹង​ត្រូវការ​វ៉ែនតា​ពណ៌​ខ្មៅ ព្រោះថា​ពេលនោះ ផែនដី​របស់​យើង​នឹង​ក្លាយជា​ពិភព​ដ៏​មហា​សែន​ត្រជាក់ ដែល​ពន្លឺព្រះអាទិត្យ​ត្រូវ​ចាំង​ប្លាត​យ៉ាងខ្លាំង​ក្លា ដោយសារតែ​ទឹកកក និង​ព្រឹល​មាន​ពណ៌​ស រលោង អាចបង្កើត​កម្រិត​ខ្ពស់។ បាតុភូត​នេះ​បកស្រាយ​អំពី​មូលហេតុ​ដែលនាំឱ្យ​កំពូល​ផ្ទាំង​ទឹកកក​នៅ​តំបន់​ប៉ូល បាន​ជួយ​រក្សា​អាកាសធាតុ​ផែនដី​ឱ្យមាន​ស្ថិរភាព​ក្នុង​រយៈពេល​រាប់ពាន់​ឆ្នាំ។

បើសិន​មហាសមុទ្រ​ទាំងអស់​ត្រូវ​កក វា​នឹង​ចាំង​ប្លាត​ពន្លឺព្រះអាទិត្យ​យ៉ាងច្រើន​ចេញទៅ​ក្រៅ​បរិយាកាស ហើយ​ប្រការនេះ​នឹងធ្វើ​ឱ្យ​វដ្ដ​របស់​ទឹក​នៅលើ​ផែនដី ត្រូវ​រអាក់រអួល។

កម្ដៅ​ពី​ព្រះអាទិត្យ​នឹងមិន​គ្រប់គ្រាន់​ដើម្បី​ធ្វើឱ្យ​ទឹក​ត្រូវ​ហួត​ទៅលើ​មេឃ។ ប្រការនេះ​មានន័យថា មិនមាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ទៀត​នោះទេ។ បើ​ពុំមាន​ពពក ភ្លៀង​ក៏ត្រូវ​បាត់​ខ្លួន។ ទឹក និង​ព្រឹល​មាន​សារសំខាន់​សម្រាប់​ជីវិត​នៅលើ​ផែនដី ប៉ុន្តែ​បើសិន​ពួកវា​បាត់​ខ្លួន ផែនដី​នឹង​ក្លាយទៅជា​ស្ងួត​ហួតហែង​ដូច​ទៅនឹង​ប៉ូល​ខាងត្បូង ឬ​ផ្នែក​ខ្លះ​នៃ​សមុទ្រ​ខ្សាច់ សាហា​រ៉ា (Sahara)។

មហាសមុទ្រ​ទាំងអស់​ដែល​កក​ជា​ទឹកកក អាចធ្វើឱ្យ​ជីវិត​របស់​សត្វ​ច្រើន​ប្រភេទ​ត្រូវផុត​ពូជ ព្រោះថា មហាសមុទ្រ​នានា​មាន​ផ្ទុក​ជីវិត​របស់​ផែនដី ប្រមាណ 80% ហើយ​ត្រី​ទាំងឡាយ​ដែល​បាន​ងាប់​ក្រោម​ផ្ទៃ​ទឹកកក​នេះ នឹង​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​មនុស្ស។

ទឹកកក​នឹង​កាត់ផ្ដាច់​ផ្លូវទឹក​នៅលើ​សមុទ្រ ដែល​នេះ​មានន័យថា នឹង​ធ្វើឱ្យ​សកម្មភាព​ដោះដូរ​ពាណិជ្ជកម្ម​សកល​ត្រូវ​បាត់បង់ 80%។ មនុស្ស​ជិត 56 លាន​នាក់​កំពុងធ្វើការ​ងារ​ក្នុង​វិស័យ​នេសាទ​ត្រី និង​ដាំ ឬ​ចិញ្ចឹមសត្វ​ក្នុង​ទឹកនឹង​ត្រូវអស់​ការងារ​ធ្វើ។ អាហារ​សមុទ្រ​នឹង​លែង​ជា​អាហារ​សំខាន់​នៅក្នុង​របប​អាហារ​ប្រចាំថ្ងៃ​ទៀតហើយ ក្នុងនោះ​ក៏​នឹង​លែងមាន​មុខម្ហូប ស៊ូ​ស៊ី ឬ​បង្កង​អាំង​នៅលើ​ចង្ក្រាន​ទៀត​ដែរ។

ប៉ុន្តែ បញ្ហា​ខាងលើនេះ​នៅតែ​មិន​ធ្ងន់ធ្ងរ​ប៉ុន្មាន បើ​ធៀប​នឹង​ការដែល​អ្នក​ត្រូវ​ពិបាក​ដកដង្ហើម​ជាង​មុន។ មហា​ស​មុ​ត្រ​រួមចំណែក​ផ្ដល់​អុកស៊ីសែន​ពី 50-85% នៃ​បរិយាកាស​របស់​ផែនដី ដែល​នេះ​គឺ​សារ​តែ​សត្វ​ប្រភេទ​ប្លង់តុង (Zooplankton) សារាយ និង​បាក់តេរី បង្កើតឡើង​ក្នុងពេល​ធ្វើ​រស្មី​សំយោគ។ បើសិនជា​មហា​មុ​ទ្រ​ត្រូវ​កក ពួកវា​អាច​ងាប់​ទាំងអស់ លើកលែងតែ​អ្នក​ដាំ​ដើមឈើ​រាប់ពាន់​លាន​ដើម​ក្នុង​រយៈពេល​តែមួយ​យប់។

សត្វ​ច្រើន​ប្រភេទ​នៅលើ​គោក រួមទាំង​មនុស្ស ក៏​នឹង​ស្លាប់​ដោយសារ​គ្មាន​អុកស៊ីសែន។ បើសិន​អ្នកជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែលមាន​សំណាង​នៅរស់ នោះ​ចំណេរ​ចុងក្រោយ កំហាប់​អុកស៊ីសែន​អាច​ត្រលប់មក​ជាធម្មតា​វិញ។ ប៉ុន្តែ តើ​ជីវិត​នឹងត្រូវ​បន្ត​រស់​តាមរបៀប​ណា​នៅលើ​ផែនដី​ដែល​កក​មួយ​នេះ?

ការ​ចែវ​ទូក kayak ទៅ​មើល​សត្វ​ផ្សោត​នៅ​មហាសមុទ្រ នាំមក​នូវ​ការសប្បាយរីករាយ​ដល់​យើងទាំងអស់គ្នា។ ប៉ុន្តែ នៅពេល​មហាសមុទ្រ​ត្រូវ​កក អ្នកនឹង​លែង​បានទទួល​បទពិសោធន៍​ទាំងនោះ​ទៀតហើយ៕

Advertisement