ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះមានស្រ្តីចំនួន 1 ភាគ 5 ដែលពន្យារការមានគភ៌ទៅដល់អាយុ 35 ឆ្នាំឡើង និងចំនួនស្រ្តីដែលមានកូនក្នុងវ័យ 40 បានកើនឡើងទ្វេដងខុសកាលពី 20 មុន។ ការកើនឡើងនៃចំនួនស្រ្តីដែលក្រយកកូនបែបនេះ ធ្វើឱ្យកើតមានជាសំណួរមួយឡើងថា តើអាយុប៉ុន្មានទើបហៅថា ចាស់ហួសនឹងមានកូន? និងតើការមានកូននៅពេលអាយុច្រើន មានចំណុចល្អ និងមិនល្អយ៉ាងណាខ្លះ? ឡារ៉ែនមានចម្លើយសម្រាប់សំណួរនេះមកជូនមិត្តអ្នកអាននៅពេលនេះ…។
ចំណុចល្អនៃការមានកូននៅពេលអាយុច្រើន
– មានប្រាក់ចំណូលច្រើនឡើង និងស្ថិតស្ថេរហើយ។
– យល់ដឹងពីការមើលថែទាំសុខភាពច្រើនឡើងហើយ។
– អាយុច្រើន ចេះគិតគូរបានច្រើនឡើងហើយ។
– ចេះដំណើរការជីវិតយ៉ាងប្រយ័ត្នប្រយែងខ្លាំងឡើងហើយ។
– មានអារម្មណ៍ថា ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងធ្វើជាម្ដាយគេរួចរាល់ហើយ។
– មានការសោកស្ដាយតិចបំផុត នៅពេលដែលបាត់បង់សេរីភាព ឬការស្វែងរកភាពកម្សាន្តសប្បាយ(មិនអាចដើរលេងបានតាមចិត្ត ព្រោះមានកូនត្រូវមើលថែ)។
– មានភាពរឹងមាំឡើង និងដឹងពីតួនាទីនៃភាពជាម្ដាយ។
– ចិត្តធ្ងន់ និងអាចចាត់ការភាពរញ៉េរញ៉ៃ វីវក់បានយ៉ាងមានស្មារតីនឹងនរ។
ចំណុចមិនល្អនៃការមានកូននៅពេលអាយុច្រើន
– មិនសូវមានកម្លាំងលេងជាមួយកូន ឬដេញតាមចាប់កូន។
– គ្មានឱកាសបានឃើញដំណើរជីវិតរបស់កូននៅវ័យកណ្ដាលមនុស្ស។
– គ្មានឱកាសបានជួយមើលថែចៅ។
– ក្មេងខ្លះខ្មាសមិត្តភ័ក្តិដែលខ្លួនមានឪពុកម្ដាយជាមនុស្សចាស់។
– អាចនឹងពិបាកមានកូន ឬប្រើពេលវេលាយូរទម្រាំនឹងមានកូនតាមវិធីធម្មជាតិ ព្រោះឱកាសក្នុងការតាំងគភ៌ក្នុងវ័យ 30 ឆ្នាំឡើងគឺ ប្រមាណ 25 % ចំណែកក្នុងវ័យ 40 ឆ្នាំឡើង ឱកាសតាំងគភ៌ថយចុះមកនៅត្រឹមតែ 5 % ប៉ុណ្ណោះ។
– អ្នកដទៃនឹងច្រឡំហៅអ្នកថាជា លោកយាយ ច្រើនជាងហៅថា ម្ដាយរបស់កូន៕
