វូហាន ទីក្រុងរហោដ្ឋាន ស្ងាត់ជ្រងំ និងឈឺចាប់…(តាមរយៈរូបភាព)

ស្ពានអាកាស យេ ចៀ ជុយ ក្នុងតំបន់កណ្ដាលទី​ក្រុង​វូហាន ជាស្ពានអាកាសឆ្លងកាត់ផ្លូវបែកជា4 ដ៏ធំបំផុត​នៅក្នុងទីក្រុង ជាចំណុច​បំបែកនៃផ្លូវគមនាគមន៍ដ៏សំខាន់។

ទីក្រុងវូហាន មជ្ឈមណ្ឌលកណ្ដាលនៃការឆ្លងរាលដាលមេរោគវីរុសកូរ៉ូណាប្រភេទថ្មី ត្រូវបានបិទទាំងស្រុងតាំងពីថ្ងៃទី23 មករា ដើម្បីគ្រប់គ្រងការឆ្លងរាលដាលនៃមេរោគ។ វូហាន ជាទីក្រុងខ្នាតធំមួយដែលអាចហៅបានថា ជាមហាទីក្រុង ជាទីប្រជុំជនដ៏ធំបំផុតមួយដែលមានមនុស្សរស់នៅ និងធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទៅមកក្នុងតំបន់កណ្ដាលទីក្រុងប្រមាណជា 9លាននាក់ ប៉ុន្តែនៅថ្ងៃដែលត្រូវបិទទីក្រុង មនុស្សម្នារាប់លាននាក់បានបាត់អស់រលីងយ៉ាងគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល។

ខាងក្រោមនេះ គឺឃ្លីបវីដេអូដែលបង្ហាញពីទីក្រុងរហោដ្ឋាន ក្រោយពីទីក្រុងនេះត្រូវបានបិទទាំងស្រុងកាលពីថ្ងៃទី23 មករា។ ប្រៀបដូចជាឈុតឆាកនៅក្នុងខ្សែភាពយន្តវិទ្យាសាស្ត្រ…ដ៏មិនគួរឱ្យជឿ។

ស្ពានអាកាស យេ ចៀ ជុយ តភ្ជាប់ទៅស្ពានអាកាស ឆាង ចៀងទី2 ឆ្ពោះទៅ ស៊ី តុងកៅចៀ និងឆ្ពោះទៅ តុង ហ៊ូតាមឹន។ បើស្ថិតក្នុងស្ថានភាពប្រក្រតី ក្នុងថ្ងៃដែលអាកាសធាតុល្អ រថយន្តដែលបើកមកដើរលេងកម្សាន្តមណ្ឌល តុងហ៊ូ នឹងត្រូវជាប់ស្ទះបន្តកន្ទុយគ្នាវែងអន្លាយ តែពេលនេះមានរថយន្តបើកបរមួយ-ពីរ…។អ្នកយកព័ត៌មានចិន ស្ថាប័ន ហ្គោលបល ថាមស៍ ក្នុងខ្សែបណ្ដាញសារព័ត៌មានប្រជាជនចិន បានចុះទៅដល់ទីតាំងទាំងនោះដើម្បីផ្ដិតយករូបភាពនៅតាមផ្លូវថ្នល់នានាក្នុងទីក្រុងវូហាននាពេលបច្ចុប្បន្ន ដូចជា ផ្លូវ ចៀងហាន់ មណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មនៅលើផ្លូវ ឈូ ហ៊ើ អាន់ រង្វង់មូលអនុស្សាវរីយ៍កណ្ដាលទីក្រុង និងទីកន្លែងផ្សេងៗទៀតដែលកាលពីពេលមុន មានមនុស្សម្នាច្រើនកុះករ អ៊ូអរ ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបិទទីក្រុងមក ក្នុងទីក្រុងស្ទើរតែមិនឃើញមានស្រមោលមនុស្ស។

ក្នុងអំឡុងពេលនេះ មហាទីក្រុងដែលធ្លាប់តែស្រស់ស្អាតសង្ហា ទាន់សម័យដូចវូហាននេះ ឥឡូវបែរជាក្លាយទៅជាទីក្រុងរហោដ្ឋាន និងឈឺចាប់ ប្រៀបដូចក្នុងខ្សែភាពយន្តវិទ្យាសាស្ត្រ…ក្នុងទីក្រុងដ៏ទទេស្អាតនេះ បង្កប់ទៅដោយក្ដីភ័យខ្លាច ទុក្ខសោក ស៊ូទ្រាំ រង់ចាំ និងក្ដីសង្ឃឹម…គ្រប់គ្នាសុទ្ធតែនឹកសង្ឃឹមថា វិបត្តិដែលប្រៀបដូចជាសុបិនអាក្រក់ក្នុងគ្រានេះ នឹងឆ្លងផុតទៅយ៉ាងឆាប់រហ័ស។

ស្ពានអាកាស ចៀ តៅ ខូ មជ្ឈមណ្ឌលកណ្ដាលនៃប្រព័ន្ធគមនាគមន៍ អ៊ូឆាង ជាតំបន់ធុរកិច្ចដែលពោរពេញទៅដោយអគារខ្ពស់ៗ។
បរិវេណផ្លូវ ឈូ ហ៊ើ អាន់ ជាមួយផ្លូវ ចុងពេយ មកប្រសព្វគ្នា បើក្នុងស្ថានភាពប្រក្រតី មានយានយន្តបើកបរទៅ-មកឆ្លងកាត់យ៉ាងកកកុញ តែនៅថ្ងៃបិទទីក្រុង គ្មានមនុស្សធ្វើដំណើរ គ្មានរថយន្តបើកបរឆ្លងកាត់។
ស្ពានធំ សាហ៊ូ ឬចិនហៅថា សាហ៊ូ តាឆៀវ ជាច្រកផ្លូវសំខាន់ដែលភ្ជាប់ផ្លូវ ហាន់ ក្នុង អ៊ូឆាង ឆ្ពោះទៅកាន់ផ្លូវរូងកាត់ភ្នំ ឆាងចៀង ក្នុងក្រុងវូហាន(ផ្លូវរូងកាត់ភ្នំឆ្លង យែងស៊ីកៀវ តែមួយគត់ក្នុងពិភពលោក) តែតាំងពីបិទផ្លូវរូងកាត់ភ្នំនេះនៅថ្ងៃទី25 មករាមក សឹងតែគ្មានរថយន្តបើកទៅ-មក។
ផ្លូវ ហ៊ើ អាន់ ជាផ្លូវមនុស្សដើរ នៅក្នុងមណ្ឌលពាណិជ្ជកម្មដែលអ៊ូអរបំផុតរបស់តំបន់ អ៊ូឆាង ក្នុងទីក្រុងវូហាន។ ក្នុងស្ថានភាពប្រក្រតី មានមនុស្សម្នាចំនួនដ៏ច្រើនមហាសាលដើរទៅ-មកនៅទីនេះ បើក្នុងអំឡុងថ្ងៃឈប់សម្រាកផង មនុស្សម្នានឹងដើរប្រជ្រៀតគ្នាណែនណាន់តាន់តាប់ សឹងតែគ្មានកន្លែងឈរ…។

ផ្លូវតាមបណ្ដោយដងទន្លេសាប តុង ហ៊ូ ដែលល្បីល្បាញថា ជាផ្លូវតាមមាត់ទន្លេដែលស្អាតជាងគេបំផុត។ ជាធម្មតាមានរថយន្ត និងយានជំនិះផ្សេងៗជាច្រើន ទាំងអ្នកទីក្រុងក្នុងចំនួនដ៏ច្រើននាំគ្នាមកដើរកម្សាន្ត បើករថយន្តមកចតស្រូបយកខ្យល់ទន្លេ…។នៅខាងៗ គឺជាមហាវិទ្យាល័យ វូហាន ជាកន្លែងដែលអ្នកទេសចរជាច្រើននាំគ្នាមកថតរូប តែពេលនេះ ក្លាយជាផ្លូវគ្មានមនុស្សដើរ មានតែស្លឹកឈើជ្រុះនៅលើផ្លូវ…។

ស្ពាន ឆាង ចៀងទី2 ជាខ្សែផ្លូវឆ្លងទន្លេ ឆាង ចៀង ដែលចង្អៀតណែនបំផុតរបស់ទីក្រុងវូហាន ខណៈពេលនេះ ពេលរថយន្តឡើងស្ពាន រថយន្តទាំងអស់ត្រូវតែឈប់ អ្នកដំណើរទាំងអស់ត្រូវតែចុះពីរថយន្ត ដើម្បីវាស់សីតុណ្ហភាពរាងកាយ…៕

ប្រភព​៖ សារ​ព័ត៌មាន​បរទេស

Advertisement